ArtSurfing slingert mij steeds weer naar verschillende uitersten binnen de schilderkunst. Trad ik de vorige keer in de voetsporen van Armando en zijn modern expressionisme. De komende twee keer is er juist weer aandacht voor de classicistische stijl. Over twee weken staan de schetsen van Claude Lourrain centraal in het Teylers Museum. In januari ga ik naar Bloemaert in het Centraal Museum. Zijn kleurgebruik en composities zijn een studie waard. En dat museum heeft een heus atelier ingericht waar ik weer kleur ga mengen. Nu in de traditie van Bloemaert. In het verlengde van de eerdere kleurentrapjes...

Kleurtrapjes schilderen. Het klinkt zo lieflijk.  De werkelijkheid is wat weerbarstiger. Het zwart-witte trapje ging nog wel, maar wat heb ik al gestoeid met de geel-rode. Nog steeds 'ie niet helemaal optimaal. Maar voor vandaag hou ik het hier even bij.

Hoe meng je ook al weer paars? Ja,  groen en oranje zijn niet zo moeilijk, maar paars blijkt nog een hele klus te zijn. Vanmiddag was het weer tijd voor ArtSurfing. Mieke Siemons heeft me de grondbeginselen van de kleurenleer bijgebracht. Het werd een middag lekker vingerverven. En wat wordt zwart mooi als je het opbouwt uit ultramarijn en gebrande omber. De komende tijd ben ik lekker zoet met alle kleurtjes.

Bewust leren omgaan met kleuren mengen is wel een must voor een schilder. Dit ambachtelijk onderdeel van het vak staat centraal in de vierde opdracht. Onderdeel 1: maak twee mooie kleurentrapjes. Een van geel naar rood en de ander van zwart naar wit. Onderdeel 2: knip een tiental verschillende kleurstalen uit een tijdschrift en meng en schilder deze perfect na. Onderdeel 3: verspreid een aantal kleursnippers over een vel en schilder vanuit deze startkleuren naar elkaar toe.