Afgelopen week had ik mijn eerste werkbeoordeling op de kunstacademie Haarlem. De bedoeling van de presentatie was om verslag te doen van je onderzoek rondom het thema 'Ruimte, anti-ruimte en anders kijken'. Een heel breed thema dat door iedereen daardoor uiteraard compleet anders werd ingevuld. Bij de inrichting van de mini-exposities was dit goed te zien. Ook de manier van exposeren verschilde enorm. De een prikte het met een paar spijkers aan de muur, een ander had tamelijk opzichtige naamstickers gebruikt en zelf had ik alles keurig ingelijst. En dat was iets teveel van het goede vonden de twee...

Het creatieve proces is een explosief goedje. Je gaat met elkaar op zoek naar nieuwe oplossingen. Die expeditie naar het onbekende maakt veel los, zowel bij jezelf als bij anderen. Zaken die normaal gesproken wellicht onder het oppervlak blijven, krijgen de kans zichtbaar te worden. Dit betreft aangename dingen zoals ongekende persoonlijke creatieve kwaliteiten en eureka-momenten. De zoektocht naar oplossingen werpt ook licht op schaduwkanten, onderhuidse irritaties, ongeschreven regels of verborgen agenda's. Als facilitator moet je hier bewust van zijn. En er voor zorgen dat dit soort erupties...