Hedendaagse (innovatie)managers hebben het maar druk. Je dient werknemers te stimuleren om zoveel mogelijk samen te werken. Oog te hebben voor talenten en deze vervolgens verder te ontwikkelen. Wat is wanneer de juiste managementstijl? En ook nog optimaal flexibel zijn in het kiezen van de beste organisatie- en projectstructuren. En dan nog is succes geen garantie.

In dit tweede deel over sociale innovatie, sta ik graag stil bij het cruciale onderdeel namelijk co-creatie (externe samenwerking). Het bepaalt voor bijna de helft (48%) het effect van sociale innovatie op bedrijfsresultaten, aldus de Erasmus Concurrentie en Innovatie Monitor 2008-2009.

Het is een stokpaardje waar ik al vaker over heb geschreven. De vraagstukken van deze tijd zijn vaak niet meer door één partij op te lossen. Je spreidt hiermee ook risico’s en kansen worden eerder opgepakt. De wisselwerking tussen binnen en buiten dient veel vloeiender te zijn.

Maar het is niet eenvoudig om ineens met klanten en leveranciers op een gelijkwaardig niveau kennis te delen en initiatieven te ontplooien. Om dit te faciliteren heb ik, samen met collega Rene Hartman, het Co-creatie Canvas ontwikkeld. Een overzichtelijk stappenplan dat helpt de koers uit te zetten en de samenwerking optimaal te maken.

Het Co-Creatie Canvas is doorontwikkeld op basis van wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit Tilburg naar succes- en faalfactoren bij Europese samenwerking in innovatieprojecten.

Het Canvas geeft inzicht in de rollen en verwachtingen tijdens een samenwerkingsproject. Daarnaast kan het uitgebouwd worden naar het in kaart brengen van verantwoordelijkheden, competenties e.d. van het projectteam. Ook geeft het Canvas inzicht of mogelijk partners ontbreken tijdens de innovatie- en exploitatiefase. Het Canvas wordt vaak gebruikt als ‘onderlegvel’ om, waar nodig, juridische afspraken te maken.