Blog-pagina

Hink, stap, sprong

  • 18 maart 2013

Onderzoek heeft aangetoond dat creativiteit het best gedijd in een U-vorm. Aan het begin van het vraagstuk wordt er veel tijd en energie ingestoken, vervolgens neemt men afstand tot het onderwerp om aan het eind weer een flinke eindsprint in te zetten. Die tussenfase wordt incubatietijd genoemd. De periode dat je op een idee mag broeden zonder er direct veel aandacht aan te geven.

Het moment van gas terugnemen is wel een precaire situatie. In een creatief proces ben je op zoek naar het nieuwe. Dit brengt automatisch met zich mee dat je voor problemen komt te staan die je nog nooit eerder aan de hand hebt gehad. Het is dan de kunst om die barrières te slechten en er niet voor weg te lopen. Creativiteit is niet iets per definitie ‘leuks’. Het is voornamelijk bloed, zweet en tranen. Weerstanden overbruggen is de ware aard van het creatieve proces.

Op het begin loopt het allemaal wel gesmeerd. Je hebt een interessant probleem te pakken, ziet kansen. In de theorie van de ‘creatieve zones’ ben je in zone 2 beland. Je voelt je geïnspireerd om te werken en dit geeft energie. Zone 3 is begonnen zodra het energie gaat kosten. Je stuit op weerstanden. De grens tussen zone 2 en 3 noemt men ook wel de comfort zone. Lukt het om obstakels op te ruimen dan is de kans op succes meteen groter.

De persoonlijke gedrevenheid om een probleem op te lossen is dus de motor. En de ware creatieveling schakelt een tandje bij wanneer het even bergop gaat. Om vervolgens afstand te nemen. Want dan gaat het onderbewuste verder met het vraagstuk. En met een beetje geluk ontdek je zaken die je daarvoor nog nooit hebt gezien. Als dat lukt ben je in zone 4 beland. De wereld van het onbekende waar incubatie speurt naar onverwachte schatten. Heb je die gevonden, dan voel je jezelf koning te rijk. Niet vreemd dat dan de eindsprint wordt ingezet.