Creatief denkers worden in twee kampen gesplitst op het moment dat het gaat over de effectiviteit van creativiteit binnen een groepsproces. De ene kant zegt dat het individu het krachtigst werkt want het ontwikkelproces wordt niet gestoord door inbreng van anderen. De andere kant prijst juist de interactie tussen mensen die stimulerend werkt.

Zelf zie ik ook zeker de meerwaarde van het groepsproces. Nu studeert Anne Diepenbrock binnenkort af op een onderzoek naar ‘creativiteit en blokkades’. Zij trekt een drietal conclusies.

In theorie zijn er drie mogelijke oorzaken voor blokkeren: interferentie, social loafing en angst voor evaluatie. De eerste heeft zowel positief als negatief effect op het groepsproces. Social loafing betekent zoveel als dat een individu zich kan verschuilen achter de groepsinspanningen. Hier blijkt de groep uiteindelijk toch positief te werken. Blokkeert iemand dan kunnen de resultaten van de groep de persoon op een gegeven moment juist weer inspireren tot deelname.

De angst voor evaluatie blijft een belemmerende factor. Ook individuele creatieve processen kennen dit fenomeen. In een groep komt daar nog onderlinge hierarchische verhoudingen bij die deze blokkade kunnen versterken.

Facilitators van het creatieve proces erkennen dit gevaar. Zij hebben hierin een heel belangrijke taak. Niet voor niets is wet #1 bij Creatief Denken: uitstel van oordeel. En hoewel dit nooit helemaal kan worden uitgesloten blijft het de belangrijkste succesfactor. Dat heeft dit onderzoek wederom aangetoond.