De eerste helft van het jaar heb ik les gehad van Alet Pilon. Zij gaf conceptontwikkkeling dat het best samen is te vatten als ‘de kracht van de driehoek’.

Alet heeft ons in uiteenlopende opdrachten steeds gevraagd om het onderwerp van verschillende kanten te onderzoeken. Het liefst vanuit emoties, die naar elkaar toe, ‘vragen’ oproepen. En door drie emoties te kiezen ontstaat een onderling spanningsveld dat tot interessante concepten kan leiden.

In eerste instantie vond ik het een trucje. Pas toen ik het probeerde met ‘slechts’ twee uitgangspunten, ontdekte ik zelf dat dit toch echt te weinig opleverde. Het bleef steken in een soort zwart/wit situatie. Het beeld hiernaast had ik eerst uitgevoerd met enkel de zwarte vleugel en het knopenkoord van een monnik. Misschien wel aardig, maar het werd pas intrigerend door de toevoeging van het glas bier.

Verder vond zij haar lessen geslaagd wanneer je na afloop duidelijk anders bent gaan werken dan voorheen. Daarin is zij ruimschoots geslaagd. Ik had nog nooit dergelijke installaties gemaakt en bleek er veel plezier uit te halen. Plus het heeft mijn schilderwerk ook danig geraakt. Kortom, de komende tijd hoop ik weer vaak flink verrast te worden door mezelf.