Gisteren mocht ik een discussie over vernieuwing in de arbeidsmarkt voor zorg begeleiden. Een goed geselecteerde vertegenwoordiging van alle betrokkenen was bijeen gekomen in het provinciehuis in Arnhem. De lucht boven de Rijn was even grijs als het water.

Veranderingen in het zorg-onderwijs worden met een vertraging van vijf tot tien jaar zichtbaar in de sector. Dat is wel traag als je naar de uitdagingen kijkt waarvoor de sector staat. De innovatiecurve moet dus stijler omhoog gaan. Radicale oplossingen zijn noodzakelijk. Daar was men het wel over eens. De invulling is minder eenvoudig.

De sector kan nog wel flink wat innovatie-ambassadeurs gebruiken. De focus op productie moet worden gecombineerd met een scherp oog voor verbetering. Een goede suggestie is om meer te leren van andere branches als de logistiek en uitzendbureau’s.

De overheid heeft ook een cruciale rol. Zij verdelen geld en verbinden daar criteria aan. Innovaties bieden niet vooraf garanties op succes. Je moet dus politici hebben die hun rug recht houden en budgetten beschikbaar durven stellen voor het experiment.

Er zal nog heel wat water door de Rijn stromen voordat dit allemaal gerealiseerd is. Deze middag bleek wel een eerste nuttige stap in het openbreken van bestaande kaders. De projectleiders hebben ruim voldoende ‘food for thought’ gekregen om hoofdlijnen voor deze Human Capital Agenda op te stellen. En de zon kwam ook nog door.