Creatief Denken heeft vooral een talige karakter. Daardoor is het moeilijker toe te passen bij kleuters. Gelukkig wil het niet zeggen dat dergelijke ontdekkingsreizen naar nieuwe ideeën niet met deze leeftijdsgroep zijn te doen. Sterker nog, kleuters zijn eigenlijk met niets anders bezig, alleen is de vorm anders.

Gisteren was ik bij de boekpresentatie van Sabine Plamper. Zij legde die ontdekkingstocht uit als dat een kind de eerste jaren met niets anders bezig is dan met het maken van sporen. Hiermee zegt het kind “Hier ben ik”. Door als volwassene op te treden als een ware facilitator, stimuleer je dit proces.

Een kleuter is niet bezig met iets moois te maken. En als je als ouder enkel als antwoord hebt “Wat mooi” maak je het kind afhankelijk van jouw oordeel. Sabine benadrukt dat het beter is om je te richten op het ontdekkingsproces van een kind. “Wat ben je daar lekker mee bezig” of “Wow wat een ontdekking” zijn betere aanmoedigingen, aldus Plamper.

Hier herken ik de twee attitudes van Creatief Denken goed in. Het gaat om het ‘leggen van verbindingen’ en ‘uitstel van oordeel’. En zo zijn er meer raakvlakken. Het boek ‘Begrijpen met je handen’ biedt veel praktische tips om lekker aan de slag te gaan met kinderen. En ook voor het basisonderwijs is het een verrijking.