De brug slaan tussen het concept en de organisatie is altijd een moeilijke exercitie. Het team dat het concept bedacht heeft zit vol energie, ziet voornamelijk mogelijkheden en kansen en heeft inmiddels aardig goed nagedacht over het plan. De rest van de organisatie staat nog relatief ‘groen’ tegenover het idee. Er bestaat dus een flinke kloof qua informatie, betrokkenheid en wellicht ook gevoel voor urgentie.

De Volkskrant van dit weekend bood een paar interessante tips. De Wakker Diermethode werd uit de doeken gedaan. Met de succescampagne tegen de plofkippen kwam men tot zes uitgangspunten die ook zeer bruikbaar zijn voor de activeringsfase van het innovatieproces.

1) Bespeel degene die aan de touwtjes trekt. Maak een slim plan om de belangrijkste beïnvloeders en beslissers voor je concept te winnen. Ben creatief in het kijken naar de situatie. Misschien is het verstandig om eerst de externe distributeur over je verbetering  te informeren voordat marketing wordt betrokken. De verspreiding is dan alvast getoetst.

2) Spreek met autoriteit. In het creatieve proces ligt de basis voor het mogen spreken met autoriteit in de analysefase. Helemaal aan het begin zal een gedegen onderzoek moeten plaatsvinden om de nut en noodzaak van een mogelijk innovatietraject helder  te krijgen. Weet wat concurrenten al hebben gedaan, wat mislukt is en waar de echte kansen liggen.

3)Peuter aan het korstje. Waarschijnlijk heb je tijdens het creatieve proces direct al gevoeld wat de ware kracht van het gevonden concept is. Weet hier de juiste woorden voor te vinden en je hebt het emotioneel appel al klaar van je pitch. In de Plakfactor van de gebroeders Heath werd hier ook met nadruk op gewezen.

4) Gebruik de media. In het huidige rijke medialandschap is er altijd een medium te vinden dat perfect je boodschap overbrengt bij de juiste doelgroep. Bijkomende eis is wel om die boodschap compact te houden. Snelheid is tegenwoordig het credo. Trouwens, ‘als je teveel moet uitleggen, overtuig je niet’ aldus een andere media-expert dit weekend in de krant (Obama’s speechschrijver Jon Favreau).

5) Ga niet aan tafel zitten. Dit is wel een paradoxale stelling voor de vergelijking met het innovatie-proces. Wakker Dier stelt dat door aan tafel te gaan zitten met de ’tegenpartij’ je automatisch inlevert aan zeggingskracht. Ik weet niet of dit verstandig is? Het is wel belangrijk om vast te houden aan de ‘nieuwheid’ van je concept, die mag niet verloren gaan in de implementatie.

6) Houd vol. Ja, dit is een belangrijke. Je bent de vertolker van het ‘nieuwe’. Hiermee roept je automatisch weerstand op. Vernieuwing is tenslotte vaak bedreigend. Je moet dus wel over een rechte rug en dikke huid beschikken om de finish te halen. Verzeker je daarom van maatjes die je tijdens dit proces steunen en waar nodig een spiegel voorhouden.