Een van de opdrachten van ArtSurfing is om 10 dagen lang iedere dag 10 minuten achter elkaar te schetsen. Niet nadenken over wat je gaat tekenen, gewoon tekenen. Inmiddels doe ik het een aantal dagen en heb ik een aardig pak A4tjes verslonden. Natuurlijk luk het niet altijd om puur intuïtief te tekenen. Meestal wel.

Ik kijk even rond en pak een vorm die ik zie en begin die vervolgens te tekenen. Soms blijft het dan bij die vorm. Vaker is het gewoon het begin van een schets. Wat het wordt weet ik niet van te voren. En tijd om te oordelen heb ik ook niet. Een zeer bevrijdende houding die er snel voor zorgt dat ik in een flow kom. De ene schets volgt automatisch uit de vorige.

En het mooie van dat pak papier is dat het vervolgens als inspiratiebron kan dienen voor ander creatief werk. Zo deed ik mee aan een digitale namestorm. En ik hoefde maar een schets te pakken en op basis van die paar lijnen te gaan associëren en de nieuwe namen komen als vanzelf boven. Lekker efficient.

Vorige week werd Henny Vrienten in de NRC geïnterviewd over zijn werkplek. Hij omschreef eenzelfde soort proces. “Klanken zijn overal. Ik heb maar een noot nodig. Eén noot om mee te beginnen. En dan komt het. […] Ik luister altijd naar alles, ook in gesprekken.”

Je moet dus wel ontvankelijk zijn voor dergelijke impulsen. Dat moet je jezelf aanleren. Openstaan, zonder oordeel om vervolgens op die golf mee te varen. Vervolgens zet je op een gegeven moment een streep en ga je de oogst kritisch bekijken. Pak je oorspronkelijke criteria er weer bij en ga je kijken wat het beste hierbij past.