‘Oude muren, nieuwe buren’ heet het nieuwste fotoboek van Rogier Alleblas. Het is een verslag in beeld en tekst van de renovatie van een stuk van de Indische Buurt in Amsterdam. Hij kreeg de vrijheid om de laatste  bewoners te portretteren, de sloop van het interieur vast te leggen, met de bouwvakkers te praten en ook de nieuwe bewoners te fotograferen.

Rogier heeft oog voor detail. Een afgebladerd trapportaal wordt via zijn camera een schitterend kleuren- en vlakkenspel. Achtergelaten schoenen krijgen een surrealistisch gevoel en de schoonheid van groen gescheurde vloerbedekking heb ik nog nooit zo sterk ervaren.

Vooral een collage van foto’s waarin de oude bewoner eerst wordt getoond en daarna met data en tijdsindicaties de onttakeling van de woning vind ik indrukwekkend. Vaak zijn de foto’s  bijna vanuit hetzelfde standpunt genomen. De totale onttakeling van een woning vind ik heftig. ‘Er woonde nog geen maand geleden nog een mens en nu is alles vernietigd.’ Ik kreeg het idee dat er eigenlijk niet iets nieuws voor terug kon komen.

Het is voor mij  een mooie symbolisering van een stuk uit het innovatieproces. Als je halverwege bent lijkt het alsof er geen uitweg is. Het was logisch om het oude af te breken, maar het nieuwe wordt nog niet zichtbaar. Een lastig moment, waar twijfels de overhand kunnen krijgen. Je moet vertrouwen hebben in het proces, maar dat vertrouwen wordt op zo’n moment het meest op de proef gesteld.

Het oude wordt afgebroken en langzaam wordt het nieuwe zichtbaar in het boek. Het licht komt terug in de woningen. Fris gestuukte muren ademen optimisme uit. De nieuwe buren spreken van plannen en kansen. De renovatie heeft nieuwe mensen en nieuwe energie gebracht. Hou dit beeld voor de geest wanneer je de volgende keer ‘halverwege’ bent en je twijfels hebt over de voortgang van een project.