Blog-pagina

Kinderen kunnen de hele wereld aan

  • 13 januari 2009

Afgelopen vrijdag had ik de eerste cursusmiddag uit een reeks van vijf waarin kinderen uit de hoogte twee groepen van de basisschool kennismaken met Creatief Denken.

Om de cursus een beetje aantrekkelijk in te kleden is gekozen voor het thema ‘detective’. Deze beroepsgroep is een creatieve denker  pur sang.  Niks geen vooringenomenheid of tevreden zijn met 1 oplossing. Het succes van de zoektocht naar een oplossing zit ‘m voor deze speurder in het feit dat hij zo lang mogelijk verwondering toe moet laten.

De opkomst was hoog en de kinderen had er duidelijk zin in. En, had ik vooraf nog wat aarzeling met het doen van een voorstelrondje aan de hand van ad random gekozen voorwerpen. De praktijk wees uit dat geen van de kinderen moeite had om aan de hand van het aangereikte voorwerp iets over zichzelf te zeggen. En het is natuurlijk ook geen toeval dat de jongen die juist gisteren een kies had laten trekken, een onderkaak van een koe (?) voorgeschoteld kreeg.

Er was een meisje dat moeite had om in de eerste vrije denkronde een mogelijke hypothese te vormen bij het feit dat er een grote diamant was geroofd uit een museum. Ze stelde allerlei vragen om maar meer houvast te krijgen. Ik bood haar steeds nieuwe opties aan waarna ze verzuchtte “Ja, zo kan het de hele wereld wel zijn.” … tja…
Dat zelfde meisje kwam anderhalf uur later triomfantelijk tot dezelfde conclusie. Maar nu nadat ze doorkreeg dat een bloemassociatie en creatief waarnemen haar zoveel inspiratie gaf. “Ik kan nu de hele wereld wel aan. Ik krijg steeds weer nieuwe ideeën.” Mooi hè? Voor dit soort inzichten doe je het toch allemaal.