Regisseurs hebben nogal eens op de set met stress te maken. En dat terwijl ze bezig zijn een creatieve topprestatie te leveren. Een bekende combinatie van factoren voor mij. Het was dus niet onlogisch dat het Dutch Directors Guild mij vroeg om hierover op het Nederlands Filmfestival te komen praten. Ruim een week geleden heb ik hier ook al over geblogd onder de titel oerdriften en innoveren.

Vooral veel jonge regisseurs waren naar ’t Hoogt gekomen. Op zich was het geen ingewikkeld verhaal wat ik hield. De vier creatieve zones, inclusief de comfort zone, zijn snel uitgelegd en de reflexen naar aanleiding van stress eveneens. Het gaat er om hoe je met deze inzichten omgaat. Het werd een betoog om lef te tonen. De dialoog met het publiek die volgende vond ik interessant.

Later in het programma werd een nieuw boek van Paul Ruven gepresenteerd De Nieuwe Regisseurs. Daar kwam hetzelfde thema ook weer terug in de woorden van Eric De Kuyper. “De enige manier om echt iets super-bijzonders te maken is je kans op falen te verdubbelen en weg te gaan van de oude, vertrouwde methodes, die ooit werkten, maar geen toekomstgaranties bieden.”

Voor beginnende kunstenaars is dit echter niet zo eenvoudig als dat het klinkt. Ze hebben veel moeite om budget los te krijgen voor het maken van een film. Producenten en filmfondsen zoeken toch vooral naar zekerheden. Terwijl dat natuurlijk ook geen garantie is voor succes, want anders waren er alleen maar goede films. Het werd dus een middag vol aandacht voor wat er buiten de comfort zone allemaal voor mooie dingen mogelijk zijn.