ArtSurfing

Denken over kunst

  • 7 november 2011

Het Van Abbemuseum was afgelopen zaterdag het toneel van een collegedag Expressionisme. Als theoretische verdieping van ArtSurfing volg ik deze module bij de Open Universiteit. En volgens goed academisch gebruik werd begonnen met het formuleren van een definitie van de kunststroming Expressionisme. En dat is nog niet zo eenvoudig.

De kunstgeschiedenis heeft veel kunstenaars, tijdperken en werken aangewezen als passend bij deze stroming. In het collectie geheugen is ook een beeld ontstaan.  De verscheidenheid is echter zo groot dat bijna alles expressionistisch genoemd kan gaan worden. En dan krijgt de Duitse kunsthandelaar Herwarth Walden uit het begin van de twintigste eeuw en voorvechter van het Expressionisme toch bijna gelijk. Hij stelde dat“alle kunst die eerlijk en vol gevoel zit, expressionistisch is.”

Dit is wetenschappelijk niet aanvaardbaar. Docent Ron Manheim geeft zijn visie. Expressionisme staat gelijk aan ‘evocatie door deformatie’. Kleur, vorm en ruimte worden in de uitingen gedeformeerd om daarmee iets vitalistisch of metafysisch op te willen roepen.

De lezing over Caraibische kunst vond ik minder boeiend, maar de toelichting op Outsiderkunst daarentegen was fascinerend. En mijn kennismaking met het werk van outsider Madge Gill, maakte de dag compleet.